Het verhaal van moeder Tessa

Moeder Tessa (35): Als peuter liet Sarah vaak allerlei dingen uit haar handjes vallen. Soms barstte ze spontaan in huilen uit tijdens het spelen. Mijn man en ik hadden in eerste instantie geen idee wat er aan de hand was en maakten ons een beetje zorgen. Toen ik Sarah’s handje vastpakte, ontdekte ik bij toeval dat haar duim helemaal vast zat. Ze kon hem niet meer buigen of strekken. Geen wonder dat ze haar speelgoed liet vallen en huilde, het moet vast pijn hebben gedaan en haar hebben gefrustreerd.

We gingen met haar langs bij een plastisch chirurg. Hij ging goed en zorgvuldig met Sarah om terwijl hij haar hand en de duim onderzocht. Hij kon ons al snel vertellen dat het om een triggerduim ging. We waren verbaasd, want we dachten dat een triggerduim alleen bij ouderen voorkomt. Sarah zou een kleine operatie onder narcose krijgen om van de triggerduim af te komen. Dat vonden we aanvankelijk als ouders een beetje spannend, maar alles was goed geregeld en we werden snel gerustgesteld. Na de operatie kreeg ze een drukverband dat er na een paar dagen weer af mocht. De hechtingen losten vanzelf op, dus daar hoefden we niets meer aan te laten doen. Ze kon al heel snel weer met plezier spelen.

Lees het volgende verhaal van:

Het verhaal van Tom

Tom (28): Ik sport graag en veel. Vooral met mountainbiken kan ik echt mijn hart ophalen. Maar deze sport is niet zonder risico's. Een tijd geleden maakte ik een behoorlijke val. Ik brak hierbij mijn pols kreeg hiervoor gips. Het herstel leek in eerste instantie goed te gaan. Toen het bot echter genezen was, bleef ik pijn houden. Naast het feit dat pijn nooit een pretje is, was het frustrerend dat ik nog steeds niet kon mountainbiken. De pijn belemmerde me in mijn werk en mijn hele dagelijkse leven. Ik bezocht verschillende artsen, maar niemand kon mij vertellen waarom ik nog steeds pijn had.

Ik besloot uiteindelijk om de plastisch chirurg te bezoeken, die gespecialiseerd was in hand- en polschirurgie. Hij plande een kijkoperatie in. Daar ontdekte hij dat er een scheur zat in mijn meniscus. Ik had geen idee dat je, naast je knie meniscus, ook in je pols een soort meniscus hebt die je kunt beschadigen. Maar ik ben de plastisch chirurg enorm dankbaar dat hij het heeft ontdekt.

Ik ben aan mijn meniscus geopereerd en liep een periode rond met gips. Daarna kreeg ik zware, maar goede oefeningen aangeleerd om meer kracht en beweeglijkheid in mijn pols te krijgen. Ondertussen kan ik gelukkig weer pijnvrij en naar hartenlust mountainbiken.

Lees het volgende verhaal van:

Het verhaal van Petra

Petra (67): Ik heb al heel wat uren schilderend, kokend en tuinierend doorgebracht. Creatief bezig zijn en met de handen in de aarde wroeten heeft me altijd al veel energie gegeven. Ik merkte pas echt hoe belangrijk mijn handen voor me zijn, toen ik door pijnklachten in mijn duim mijn hobby's niet meer kon doen. Een pan vasthouden, de repetetieve bewegingen met een haaknaald: het gaf me te veel pijn. Ik was mijn uitlaatklep kwijt, maar zocht aanvankelijk geen hulp en bleef maar aanmodderen. 'Dit hoort vast gewoon bij het ouder worden,' vertelde ik mezelf. 'Daar kan vast niets aan worden gedaan.'

Als ik erop terugkijk, had ik veel eerder langs moeten gaan bij een plastisch chirurg. De conclusie was dat ik last had van een versleten duimgewricht en dat hier gewoon wat aan kon worden gedaan. Een operatie was niet meteen nodig. In het begin droeg ik een spalk. Dit hielp perfect, maar ik wilde toch graag van die spalk af. Daarom heeft de plastisch chirurg me uiteindelijk toch geopeerd.

Na de operatie kreeg ik 4 weken gips, daarna begon ik met een handtherapeut met oefeneningen. Dat viel in het begin nog best tegen, want na een paar weken merkte ik nog geen verbetering. De handtherapeut vertelde echter dat dit gewoon wat meer tijd nodig heeft. En inderdaad, na 8 weken oefenen was de eerste verbetering merkbaar. Ik moest even door de zure appel heenbijten, blijkbaar. Maar het was het waard, want ik kan weer al mijn hobby's doen en ben daardoor weer een blijer mens.

Lees het volgende verhaal van: