Botbreuk

Over de klacht

Het meest duidelijke symptoon van een botbreuk (fractuur) is gewoonweg pijn. U merkt verder dat u uw uw gebroken vinger, hand of pols niet of moeilijk kunt bewegen door een zwelling, de pijn en de breuk. Scheefstand of verkorte vingers komen ook voor.

Oorzaak

Acute fracturen ontstaan doordat een grote externe kracht op het bot wordt uitgeoefend. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door een ongeval, beknelling of een harde klap tegen de hand of pols. Sporters kunnen chronische fracturen krijgen (stressfracturen) doordat ze het bot vaak belasten. Bij een aandoening als osteoperose spreken we van een pathologische fractuur: het bot is zo broos dat het al kan breken tijdens het wandelen.

Wat kunt u zelf doen?

Raadpleeg een arts wanneer uw hand of vingers van kleur veranderen, uw vingers erg koud worden, u een kloppend gevoel heeft in uw vingers of hand of wanneer u koorts heeft.

Behandeling

Na een bewegingstekst en lichamelijk onderzoek wordt er meestal een röntgenfoto gemaakt. Dit brengt in beeld of en waar er iets is gebroken. Een operatie is niet altijd nodig. Als de botstukken goed op elkaar staan, is een gipsbehandeling mogelijk. De vingers moeten echter wel kunnen blijven bewegen, omdat ze erg gevoelig zijn voor stijfheid. Daarom kan uw arts er snel voor kiezen om de breuk te stabiliseren, zodat u uw hand weer kan laten bewegen. Dit kan met een schroefje of een plaatje. Deze operatie gebeurt onder plaatseijke of regionale (hele arm) verdoving. Nabehandeling Als u gips heeft gekregen, moet u dat ongeveer vier tot zes weken dragen. Als u een operatie hebt ondergaan, krijgt u een gipsspalk. U gaat daarna onder begeleiding oefeningen doen om uw vingers weer te laten bewegen.

Nabehandeling

Als u gips heeft gekregen, moet u dat ongeveer vier tot zes weken dragen. Als u een operatie hebt ondergaan, krijgt u een gipsspalk. U gaat daarna onder begeleiding oefeningen doen om uw vingers weer te laten bewegen.